Column: Het einde van een tijdperk

David Bowie, Alan Rickman en dan nu ook Glenn Frey. 2016 is nog geen maand oud en we zijn nu al zo veel geweldige artiesten verloren. De muziek- en filmwereld krijgt een flinke klap om de oren. In december vorig jaar verloren we ook al grootheid Robert Loggia.

Voor mij waren dat helden. De mensen waar ik tegenop keek, nu nog steeds trouwens, worden ook ouder. Sterker nog, die zijn oud geworden. Ik leerde bijvoorbeeld Robert Loggia op het grote scherm kennen in de film Big. Daar was hij de CEO van het speelgoedbedrijf waar Tom Hanks aan de slag ging. Die scène op de grote piano waar Loggia en Hanks samen een liedje spelen blijft voor mij magisch. Maar niet alleen in lieve rollen werd Loggia gecast. Hij was ook de badguy in de film Scarface, waar hij een meedogenloos drugskartel leidde. Maar ook Alan Rickman moeten we niet vergeten. Waar hij de bad guy uithing in Die Hard als Hans Gruber, was hij de uiteindelijk lieve Severus Snape in de Harry Potter-serie. Zijn dood had pas echt een groot effect.

Ik ben niet alleen filmliefhebber, maar ook muziekliefhebber. En dan het liefst oude muziek. En juist die oude muziek wordt nu aangepakt. David Bowie en Glenn Frey hebben ons in de afgelopen twee weken moeten verlaten. Ik heb het over echte grootheden in de muziek. Met een vader die vaak platen draait, ben ik opgegroeid met de geluiden van David Bowie en The Eagles, en daardoor ben ik er van gaan houden. Op mijn kamer liggen nu zelfs enkele platen van o.a. die twee groepen. Zo’n mooie geschiedenis.

De oude garde aan acteurs en muzikanten sterft helaas uit, en Robert Loggia is daar een goed voorbeeld van. Ik kan er niets aan doen, maar als ik aan bijvoorbeeld Jack Nicholson en Burt Reynolds, of de Rolling Stones en ZZ Top denk, kan ik niets anders doen dan denken aan dat die ook aan hun laatste jaren bezig zijn. Als film- en muziekliefhebber heb ik die natuurlijk vaak zat voorbij zien komen, en dat maakt me triest.

Het einde van een tijdperk nadert, de oude garde vertrekt langzaamaan, de mensen die ooit mijn helden van het scherm en de luidsprekers waren, verdwijnen.

They can check out any time they like, but they can never leave... our hearts.

RGM

#kunstencultuur